s. Marietta – nr tel. 883-582-604
Wszelkie informacje, zdjęcia można przesyłać na adres mailowy: mariamarta123@wp.pl
Koła koronkowe mają swoją stronę internetową. Informacje o Waszych kołach będą zachętą dla innych.
Dziecięce koła składają się z pięciorga dzieci, które codziennie modlą się jednym dziesiątkiem Koronki do Miłosierdzia Bożego. Intencje dzieci wybierają same.
Dzieci wybierają sobie przewodniczącego swojego koła. To dziecko odmawia dodatkowo „Ojcze nasz…”, „Zdrowaś Maryjo…” i „Wierzę w Boga Ojca…”, czyli początek koronki.
Bardzo istotna jest też opieka i pomoc rodziców lub opiekunów, którzy przypomną dziecku o modlitwie, gdy zajdzie potrzeba, zmotywują a przede wszystkim pomodlą się ze swoim dzieckiem.
Dzieci powinni co jakiś czas mieć swoje spotkania, pod przewodnictwem osoby dorosłej. Materiały do tych spotkań można znaleźć na niniejszej stronie pod akapitem „formacja”.
Dziecięce koła koronkowe powstały w diecezji tarnowskiej. Obecnie najwięcej Kół jest właśnie w tej diecezji. Powstają również w parafiach innych diecezji.
Dzieci są bardzo chętne do modlitwy, zwłaszcza, że jeden dziesiątek koronki zajmuje niewiele czasu. Przez codzienne odmówienie tego dziesiątka koronki dzieci uczą się systematyczności w modlitwie. Dziecięce koła to nie tylko zadanie dla dzieci, to również zadanie dla rodziców, by pomogli dzieciom w zaangażowaniu się w te grupy.
Jeśli macie w parafiach, szkołach czy rodzinach takie dziecięce koła koronkowe, proszę poinformujcie nas o tym.
Dzieci (członkowie Dziecięcego Koła Koronkowego) wraz
z opiekunem stają w kole lub gromadzą się w swojej salce lub kościele wokół obrazu Jezusa Miłosiernego i wspólnie odmawiają Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Modlitwa może być poprzedzona wypowiadanymi na głos intencjami, można również ją zaśpiewać przy akompaniamencie gitary…Wszystko zależy od składu
i pomysłów danej grupy i opiekuna
Jak pewnie słyszeliście już na katechezie- już niedługo wraz z całym Kościołem rozpoczniemy wyjątkowy czas który przygotuje nas do Świąt Bożego Narodzenia. Czy wiecie jak nazywa się ten okres liturgiczny? (adwent).
Prowadzący przedstawia dzieciom bristol z napisem:
Proszę, niech teraz każdy z Was pomyśli z czym kojarzy mu się słowo adwent:
ADWENT
Uczestnicy spotkania mogą głośno wypowiadać słowa, zwroty które kojarzą im się z tym okresem liturgicznym np. roraty, roratka, ciemność, lampion, itp… Prowadzący lub wyznaczona osoba może wpisywać pomysły wszystkich uczestników. Pomocne będą kolorowe flamastry czy mazaki. W ten sposób każdy ma okazję do tego aby się wypowiedzieć wziąć czynny udział w spotkaniu. Oczywiście wszystko dzieje się pod okiem opiekuna który przy okazji ma możliwość tłumaczenia i przypominania zwrotów związanych z adwentem.
Jak sami zauważyliście Kościół bardzo nam pomaga w dobrym przygotowaniu się na spotkanie Małego Gościa z Nieba. W naszej świątyni już niedługo pojawi się dekoracja adwentowa, będą także roraty. Czy wiecie kiedy w naszym kościele są odprawia się Msza święta roratnia? (tutaj warto wskazać na konkretne formy naszej odpowiedzi na tą zachętę kościoła- oprócz zachęty do radosnego uczestnictwa w roratach, można zachęcić do spowiedzi, postanowieniach adwentowych- pomocne byłoby nasze świadectwo dotyczące naszego postanowienia adwentowego lub formach duchowego przygotowania do tego niezwykłego czasu.
Pewnie jesteście ciekawi jak św. siostra Faustyna przygotowywała się na przyjście Pana Jezusa.Posłuchajcie co o tym napisała w swoim Dzienniczku:
(Można wybrać jeden fragment lub przeczytać wszystkie )
+ „W czasie Adwentu obudziła się w duszy mojej tak wielka tęsknota za Bogiem. Duch mój rwał się do Boga całą swą mocą, jaką ma w swoim jestestwie. W tym czasie Pan udzielił mi wiele światła poznania Jego przymiotów” [Dz. 180].
+ „Nigdy nie mówić o własnych przeżyciach. W cierpieniach szukać ulgi w modlitwie, w najdrobniejszych wątpliwościach szukać rady tylko u spowiednika. Mieć zawsze serce otwarte na przyjmowanie cierpień innych, a swoje cierpienia topić w Sercu Bożym, aby na zewnątrz nie były dostrzeżone, o ile możności.Starać się zawsze o równowagę, chociażby okoliczności nie wiedzieć jak burzliwe były. Nie dać sobie zamącić spokoju i ciszy wewnętrznej. Żadna rzecz nie może iść w porównanie z pokojem duszy. Kiedy [by] mi coś niesłusznie zarzucano – nie tłumaczyć się; jeżeli przełożona będzie chciała się dowiedzieć (195) prawdy o mojej słuszności czy niesłuszności, to dowie się niekoniecznie ode mnie. Moją rzeczą jest wszystko przyjmować z wewnętrznym usposobieniem pokory.Adwent ten przeżywać będę według wskazań Matki Bożej – przez cichość i pokorę” [Dz.792].
+ „Nadchodzi Adwent, pragnę przygotować swoje serce na przyjście Pana Jezusa przez cichość i skupienie ducha, łącząc się z Matką Najświętszą i naśladując wiernie Jej cnotę cichości, przez którą znalazła upodobanie w oczach Boga samego. Ufam, że przy Jej boku wytrwam w tym postanowieniu” [Dz. 1398].
Dobrze byłoby po przeczytaniu wybranych fragmentów porozmawiać z uczestnikami i wytłumaczyć w prostych słowach jakie były postanowienia świętej siostry Faustyny i zachęcić do podjęcia własnego postanowienia.
a) Dzieci z gotowych szablonów wykonują lampion. Wykonane lampiony będą mogły zabrać ze sobą do kościoła na roraty. Sposób wykonania zależy przede wszystkim od uczestników oraz od materiałów jakimi dysponujemy. Przydatne będą kolorowe flamastry, papier kolorowy, bibuła, itp…
b) Dziecięce koło koronkowe wraz z opiekunem może przygotować plakat zapraszający na roraty. Ważne aby został wykonany na dużym bristolu z podaniem dni i godziny odprawianych Mszy św. roratnich. Dobrze byłoby aby były duże litery i jak najwięcej kolorów. Po spotkaniu warto byłoby wykonany wspólnie plakat umieścić w widocznym miejscu lub w gablocie czy okolicy kościoła(za zgodą księdza proboszcza)
ZAPROSZENIE
SERDECZNIE ZAPRASZAMY NA WYJĄTKOWE SPOTKANIE
Z PANEM JEZUSEM W CZASIE RORAT- CODZIENNIE OD PONIEDZIAŁKU DO SOBOTY
GODZ. _______ W KOŚCIELE PW. ____________ W ________________
JEZUS CZEKA NA CIEBIE BO CIĘ KOCHA
NIE PRZEGAP TAK WSPANIAŁEJ SZANSY!
Modlitwa „Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…
Przypomnienie o codziennym odmawianiu dziesiątka koronki do Bożego Miłosierdzia i o dacie kolejnego spotkania.
Uczestnicy spotkania stają wokół stołu lub przy obrazie Jezusa Miłosiernego. Można zapalić świecę na znak obecności Jezusa wśród nas. Prowadzący rozpoczyna modlitwę spontaniczną: Dziękujemy Ci Panie Jezu za to, że nas tutaj zgromadziłeś. Dziękuję Ci za każde dziecko które przyszło na nasze spotkanie. Proszę Cię pobłogosław nam, daj nam swojego Ducha świętego. Pozwól nam lepiej Ciebie poznać i ukochać Cię z całego serca. Amen.
Ojcze nasz…
Wiecie o tym, że w Środę Popielcową rozpoczęliśmy nowy okres liturgiczny. Czy wiecie jak on się nazywa? (Wielki Post). Teraz poproszę jednego ochotnika który będzie wyraźnie zapisywał nasze skojarzenia
z Wielkim Postem. Pomocne będą kolorowe flamastry i mazaki.
Prowadzący przedstawia dzieciom bristol lub kartkę z bloku
z napisem:
WIELKI POST
Pewnie pamiętacie jak zastanawialiśmy się niedawno z czym nam się kojarzy słowo Adwent. Dzisiaj proszę, niech teraz każdy z Was pomyśli
z czym kojarzy mu się Wielki Post
Uczestnicy spotkania mogą głośno wypowiadać słowa, zwroty które kojarzą im się z tym okresem liturgicznym np. kolor fioletowy, ciernie, postanowienie, smutek, droga krzyżowa, gorzkie żale itp… Tutaj warto od razu tłumaczyć i przypominać małym uczestnikom zwroty związane z Wielkim Postem.
Jak sami zauważyliście Kościół bardzo nam pomaga w dobrym przeżywaniu Wielkiego Postu. Z naszej świątyni znikły kwiaty, pojawiła się dekoracja wielkopostna, będą odbywały się gorzkie żale oraz droga krzyżowa. Czy wiecie o której godzinie i kiedy w naszym kościele są odprawiane te nabożeństwa? Już niedługo będziemy również przeżywali rekolekcje oraz spowiedź wielkopostną. To wszystko otrzymujemy
w prezencie od Kościoła i jest to dla nas szansa na lepsze poznanie
i ukochanie Pana Jezusa.
Nasza Patronka- św. s. Faustyna korzystała z tych prezentów Kościoła. Posłuchajcie co o tym pisze w swoim Dzienniczku (do wyboru)
Cytat z „Dzienniczka” nr 408
„Wielki Post. Kiedy się pogrążam w męce Pańskiej, często widzę Pana Jezusa w adoracji, w takiej postaci: po ubiczowaniu kaci zabrali Pana i zdjęli z Niego szatę własną, która już się przywarła do ran; przy zdejmowaniu odnowiły się rany Jego. Wtem zarzucono na Pana czerwony płaszcz, brudny i poszarpany na odświeżone rany; płaszcz ten zaledwie w niektórych miejscach dosięgał kolan. I kazano Panu usiąść na kawałku belki; wtenczas upleciono koronę z cierni i ubrano głowę świętą, i podano trzcinę w rękę Jego. I naśmiewali się z Niego oddając Mu pokłony jako królowi, plwali na oblicze Jego, a inni brali trzcinę i bili głowę Jego, a inni kułakami zadawali Mu boleść, a inni zasłonili twarz Jego i bili Go pięściami. Cicho znosił to Jezus. Kto pojmie Jego – boleść Jego? Jezus miał wzrok spuszczony na ziemię; wyczułam, co wówczas się działo w najsłodszym Sercu Jezusa. Niech każda dusza rozważa, co Jezus cierpiał w tym momencie. Na wyścigi znieważali Pana. Zastanawiałam się, skąd taka złość w człowieku,
a jednak grzech to sprawia – spotkała się Miłość i grzech.”
Cytat z „Dzienniczka” nr 640
„W pierwszy piątek miesiąca przed Komunią ujrzałam dużą puszkę napełnioną Hostiami świętymi; jakaś ręka postawiła mi tę puszkę
i wzięłam ją w rękę, a było w niej tysiąc Hostii żywych. – Wtem usłyszałam głos: Te Hostie są przyjęte przez dusze, którym wyprosiłaś łaskę szczerego nawrócenia w czasie tego Wielkiego Postu, a było to na tydzień przed Wielkim Piątkiem. Dzień ten przepędziłam w wielkim skupieniu wewnętrznym, wyniszczając się na korzyść dusz.”
Cytat z „Dzienniczka” nr 931
10 II [1937]. „Dziś Środa Popielcowa. W czasie Mszy świętej uczułam mękę Jezusa w członkach swoich przez krótką chwilę. Wielki Post – to sposób szczególny prac kapłańskich, trzeba iść im na pomoc w ratowaniu dusz.”
Cytat z „Dzienniczka” nr 934 (szczególnie wskazany do rozmowy
z dziećmi)
„Drobne praktyki na Post. Nie mogę ćwiczyć się w wielkich umartwieniach, jak dawniej, pomimo gorącej chęci i pragnienia, ponieważ jestem pod ścisłą obserwą lekarza, ale w drobniejszych rzeczach ćwiczyć się mogę: pierwsze – sypiać bez poduszki, trochę czuć się głodna, codziennie odmówić koronkę, której mnie nauczył Pan, z rozkrzyżowanymi rękami, czasem się pomodlić
z rozkrzyżowanymi rękami przez czas nieokreślony i modlitwą niesformułowaną. Intencja: aby uprosić miłosierdzie Boże dla biednych grzeszników, a dla kapłanów moc kruszenia serc grzesznych.”
Cytat z „Dzienniczka” nr 1625
„2 III [1938]. Rozpoczęłam Post święty tak, jak sobie życzył Jezus, zdając się całkowicie na Jego świętą wolę i przyjmując wszystko
z miłością, cokolwiek mi poda. Nie mogę praktykować większych umartwień, bo jestem bardzo słaba. Dłuższa choroba wyniszczyła mi zupełnie siły. Łączę się z Jezusem przez cierpienie. Kiedy rozważam Jego bolesną mękę, to zmniejszają się moje fizyczne cierpienia.”
Cytat z „Dzienniczka” nr 1626
„Powiedział mi Pan: Zabieram cię na cały Post do swojej szkoły, chcę cię nauczyć cierpieć. – Odpowiedziałam: Z Tobą, Panie, jestem gotowa na wszystko. – I usłyszałam głos: Wolno ci pić z kielicha,
z którego Ja piję; ten wyłączny zaszczyt daję ci dziś…”
Warto byłoby porozmawiać z dziećmi oraz zachęcić ich do podjęcia jednego konkretnego postanowienia na czas Wielkiego Postu dostosowanego do ich możliwości. Wszystko zależy od prowadzącego i dzieci które tworzą koło koronkowe. Jeżeli dysponujemy czasem i grupa pracuje sprawnie można ten temat rozwinąć od razu lub przygotować kolejne spotkanie tylko
o postanowieniach.
Potrzebny będzie fioletowy materiał. Jeszcze przed spotkaniem należałoby wyciąć poniższe propozycje postanowień dla dzieci przykleić do materiału dwustronną taśmą:
Będę chodził na Gorzkie żale
Będę chodził na Drogę krzyżową w każdy piątek
Nie będę jadł słodyczy
Nie będę grał na komputerze
Codziennie przez 10 minut będę czytał Biblię
Nie będę krzyczał na rodzeństwo
Codziennie odmówię litanię do św. Józefa
Raz w tygodniu oprócz niedzieli pójdę na Mszę świętą
Codziennie wstąpię do kościoła aby odwiedzić Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie itp…
Będę dbał o porządek w swoim pokoju
Codziennie rano pomodlę się Ojcze nasz…
Nie będę używał brzydkich słów
Będę pomagał babci w noszeniu zakupów
Będę pomagał słabszym kolegom w szkole
Przygotowany materiał przedstawiamy dzieciom. To dobra okazja do pogadanki nt. symboliki koloru fioletowego. Następnie zachęcamy do odczytania proponowanych postanowień. Tutaj warto byłoby podzielić się swoim aktualnie podjętym postanowieniem lub swoim postanowieniem z dzieciństwa. Pamiętajmy, że to przykłady pociągają
Jeżeli nie dysponujemy fioletowym materiałem, możemy wyciąć powyższe propozycje postanowień i ułożyć ja na fioletowym bristolu czy papierze kolorowym i wspólnie przeczytać a następnie opowiedzieć o swoim postanowieniu.
Przypomnienie o codziennym odmawianiu dziesiątka koronki do Bożego Miłosierdzia i o dacie kolejnego spotkania.
„Adoracje dziecięce” to modlitwa dzieci przed Najświętszym Sakramentem. Zawiera ona śpiew, elementy ruchowe: klaskanie, skakanie, taniec, itp. W czasie takiej adoracji jest również czas na rozważanie modlitewne, prowadzone przez osobę odpowiedzialną za spotkania.
Propozycje rozważań przed Najświętszym Sakramentem: